Operaen i Oslo

Vi  var spente på operaopplevelsen.  Irina var oppteken av operaen m a fordi Den norske opera har besøkt Murmansk fleire gonger, og ho har hatt vore begeistra for framføringane deira.  Ho er særskilt i glad i dei fordi dei også besøker fengsla og syng der,  noko fangane set veldig stor pris på. 

Tatjana hadde vore og sett på operaen før.  Ho er sterkt i tvil om  kvalitetane og kompetansen til norske arkitektar og ingeniørar:  alle russiske ingeniørar veit at ein kan ikkje gå på marmor medan det er kuldegrader, det er så glatt at det er livsfarleg.  Ergo: ingen marmor ein skal gå på i områder i Russland der det kan finnast kuldegrader.   I tillegg sprekk marmoren i store temperaturvekslingar.  Alle russiske arkitektar og ingeniørar veit også at ein aldri skal setje inn eitt trappetrinn her og der, det må vere minst to saman slik at dei blir synlege for folk.   Norske arkitektar og ingeniørar kan ikkje ha mykje kunnskap om å bygge trygge område for folk når dei kan setje opp eit slikt bygg.  Behovet for solbriller er også stort på det kvite taket.  Det har blitt ei god inntektskjelde for solbrilleseljarar.  Etter turen, meinte Irina at bygget er svært vakkert.  Dei syntes det var sleipt å først bygge inn farlege moment for publikum, og deretter seie frå at folk sjølve er ansvarleg for ulukker!