Forsterka kravspesifikasjon til ungkarane i Valldal

Tatjana like seg i Valldal, og vil gjerne gifte seg til bygda, sjå her om forretningsideen hennar.  Opphavleg krevde ho altså at mannen skulle ha jorbæråker, hus og bil.  Lene i Hammerfest, som heller ikkje har mann, kommenterte at ho ikkje syns det er vanskeleg å finne menn med pengar, hus, og bil. Det vanskelege er å finne mannen med godt hovud og godt hjerte. 

Tatjana var enig, og skjerpa kravspesifikasjonen:  jordbæråker, hus, bil, godt hovud og godt hjerte.

Finn ein slike i Valldal?

Tatjanas elskede Lindex, Kappahl og Cubus….

Desse butikkane var shoppeparadis for dei to russiske damene.   Det var jubelrop i bilen kvar gong vi kom til stadar med desse butikkane – særleg Lindex var ettertrakta.  Tatjana var flink til å finne butikkar med salg – og flink til å finne fine ting blant det som var på salg.  Heil til høgre er fangsten hennar i Trondheim:  topp til kr 19,90, og bukse til kr 29,50.  Eller kosta buksa kr 49.50?  Tunikaen til Irina kosta i alle fall 49 kr. Tatjana overtalte ho til kjøp med følgjande argument:  sjå kor mange sommarfulgar du får for berre 49 kr. 

Tatjana seier at pris+kvalitet er mykje betre enn i Murmansk.  Så takka vere utnytting av kinesarar kan vi vere shoppeparadis for naboar i aust…

Torsk til Lofoten eller snø til Murmansk

Dei russiske kvinnene var svært begeistra for Trollstigen, og imponert over sjåføren.  Vi hadde ein stopp like før nedstigninga, der dei beundra utsikt, souvenirar, og lo til ville turistar frå alleverdens land.

Ein særleg begeistra turist fann ein snøbre, og blei vilt begeistra for snøen.  Dei to damene frå Murmansk måtte le av dette, dei som hadde snø til langt ut i juni i år. 

Særleg moro blei det då han kom med fanget fullt av snø og ville gi Irina.  Han trudde at ho heller ikkje hadde opplevd snø før….

Russisk er kontaktskapande språk

Dei russiske damene kjem i kontakt med mange hyggelege og spennende folk fordi dei snakkar russisk, og folk tar kontakt.  Her representert ved glassblåsar frå Slovenia på Vikten i Lofoten.  Kelnaren ved frukosten på Rica Nidelven i Trondheim var frå Baku.  Ved kveldsbadinga på Nesna,  møtte dei ei familie frå Armenia.  Jenta som selde billettar på Vikten, var frå Arkangelsk, og var student i Norge.  Vi blir misunneleg på kommunikasjon med spennende folk, og blir naturlegvis stadig oppfordra til å lære russisk.  Viss det finst ein plass i Russland der vi kan bade i minst 18 grader i sjøen i desember og januar, så skal vi reise dit og lære russisk.  Den plassen finst visst ikkje, så då må vi vel vente til pensjonsalderen…..

Fransk fisketur II

Dagen etter den første fisketuren, såg vi to av dei franske studentane på veg ut på ny fisketur.  Dei hadde initert med ei tyrsk dame.  Vi kunne konstatere at roinga var ganske grei.  Dei rodde i nokonlunde takt med to par årer, heldt årene riktig for å få god framdrift, og samarbeidde godt om retninga på båten.

 

Dei kom inn att utan fisk denne gongen.  Det vart ein kort tur, fordi dei skulle til Eggum for å sjå på midnattssola.  Dermed vart det ikkje fisk. 

Bodil viste fram og oversatte bloggen om første fisketur.  Dei lo godt av historien, og fortalde at dei hadde kokt og ete fisken om natta.  Dei fortalde og at dei var ingeniørstudentar, som avslutta 3 månaders hospitering ved NTH med norgesferie.

Glasshytta og kermikkverkstaden på Vikten i Lofoten

har blitt ein favoritt.  Vi var her også i fjor, jf blogg.  Utsikta over havet er nydeleg, og bidrar til ro og senka skuldrar. 

Det er mykje nydeleg glas å sjå inne i hytta, og vi får også sjå glasblåsarane i arbeid.  Eldrid hadde ein av sine store fotoseansar her i fjor, og Irina har tømt kortet i kameraet ein gong når dette blir skrive. 

  Vi får kaffi og kaker i kafeen, og når ein attpåtil får internettforbindelse, er det vanskeleg for Bodil å kome nærare paradis

 

Fransk fisketur

To norske studentar som hygga seg på ungomherberget, fortalde at dei hadde sett fire franske ungdommar få låne robåt og dorg ut for å fiske.  Dei syntes det var på grensa til uansvarleg, fordi ungdommane så tydeleg ikkje visste korleis årene skulle brukast, og langt frå korleis dei skulle bruke fiskeutstyret.  I ellevetida om kvelden, var dei inne att,  med tre torskar.  Det var tydeleg at dei ikkje heilt visste kva dei no skulle gjere.  De leitte fram vin, og la fisken på bordet Roar har lagt til rette for å gjere opp fisk.  Ei åre vart brukt til å slå ein sprellande fisk i hovudet.  Knivar vart henta, og så var det stopp.  Diskusjon, lått, vin og røyk.  Roar forbarma seg over dei, og viste dei at hovudet måtte av, og innmaten ut.  Så brukte dei ei stund med lått, vin og røyk til å får gjort det på alle tre fiskane.  Stor moro var det og å mate måsane.  Dei praktiske russiske damene syntes det var utruleg å sjå at det finst folk som ikkje veit korleis dei skal fare åt med fisk.  Då vi gjekk og la oss i eitt-tida, hadde dei framleis ikkje funne ut kva dei skulle gjere vidare med fisken.  Men fisken var borte frå skjerebordet då vi åt frukost dagen etter.

Hurra for ungdomsherberget i Stamsund

Verten, Roar Justad, har skapt flott atmosfære.  Godt tilrettelagt for fisking, matlaging og sosialt samvær.  Han likar godt å fortelje historier, og det er artigt å høyre på han.  I går kom det ei tysk dame som ville hjelpe to unge gutar, og spurde om dei kunne koke fisk på plata ute.  Roar svarte alvorleg at det var berre spanske turistar som fekk lov til det.  Dama takka hjerteleg, og var glad for at dei spanske gutane fekk bruke plata.  Roar fortalde då at folk frå dei store byane i Europa manglar humoristisk sans.  Men det er ikkje uboteleg.  Dei kan berre vere hos han ei stund, så går det over og dei blir svært hyggelege og interessante.  

 

Roar mellom Tatjana og Bodil 

Skilsmisser, barn og pengar, eller Kulturforskjellar I

Vi har naturlegvis mange ”korleis har de det i Norge-slik har vi det i Russland”-samtalar i bilen.  Og motsett. 

Vi gjekk gjennom ordningar ved skilsmisse, og korfor norske kvinner skil seg frå mennene sine (i tillegg til å kome ut av dårleg ekteskap, blir ein kvitt det største og mest brysame barnet   (= mannen)+ ofte få ein betre økonomisk situasjon).   Vi fortalde at når foreldre deler foreldreansvaret likt,  får oftast kvinnene,  av og til også mannen,  vanskeleg økonomisk situasjon.  Tatjana undra seg over dårleg planlegging:  ho har alltid visst at ho kan klare å forsørge to barn åleine, og sørge for at to barn får godt utdanning, men at ho ikkje ville klare å gi tre eller fleire barn oppvekstvilkår som ho meiner er gode nok.  Derfor sørga ho for at det berre vart to barn på henne.  Korfor tar ikkje også norske kvinner slikt ansvar – dei må jo også kunne rekne!!

 

Tatjana på Vikten

Vi måtte berre innrømme at norske ungjenter og norske kvinner kanskje ikkje er så rasjonelle som Tatjana.  I tillegg er det mange som ikkje vil ta abort viss dei blir gravid.  Dei fleste greier seg så nokonlunde, mykje pga statlege støtteordningar både til å leve og til utdanning. 

 

Gardinene på Ramberg Gjestegård

Søster Eldrid har trykt gardiner på stoff til Ramberg gjestegård, og vi fekk streng beskjed om å ta bilder av dei viss vi for til Lofoten.  Oppdrag utført, men kvaliteten på bilda…..  Heldigvis skal søster Tone til Lofoten seinare i sommar

 Gardinene har fire felt med dikt, bilder og symbol.  Dei er litt artige, men ikkje så veldig synlege.  Dei heng i rom som ikkje blir brukt av gjester og er berre synlege utanfrå.    Her fekk  Eldrid godt betalt for å vere snill og berre vere teknikar for printing på stoff.  Ho er snill, men vi likar mykje betre dei tinga kunstnaren Eldrid lagar sjølv, sjå her.